Ekmek teknesine veda...

Biliyorum uzun zaman oldu. Elbette bu zaman zarfı içinde çok şey oldu. Bunlardan benim için en önemlilerinden biri pedicabimden ayrılmam oldu. Evet, yaklaşık 1.5 yıldır kullandığım, benim burda ayakta kalmamı sağlayan, beni okutan, yaşatan, gün boyu derdimi dinleyen, yağlı müşterilerden sonra sevincimi paylaşan ekmek teknesi artık yok.




Malum artık hikayenin sonuna geliyoruz yavaş yavaş. Okulun son dönemindeyim ve Aralık 21 itibariyle okulum bitecek inşallah ( kalmazsam :)). Başarılı bir yaz döneminden sonra şimdi kış dönemindeyim. Bu dönem yalnızca 1 gün okula gidiyorum. Okula gittiğim ders harici diğer derslerimden biri proje ve diğeride internetten verilen bir ders. Bu internetten aldığım ders yalnızca bana açıldı. Çünkü açıklanan kış programında neredeyse tüm dersler benim aldığım derslerdi ve açılmayan bir ders yüzünden mezun olamayacaktım. Alttan girdim üstten çıktım sonunda ek dersi de almayı başardım. Yani mezun olmamda artık bir engel kalmadı. Bisikletimi sattığım için artık okula da borcum kalmadı. Anlayacağınız 1.5 yıl sonra ilk kez kendime çalışıyorum. İlk kez artıdayım. Kapanmayacak gibi görünen dağ gibi borçlar bir bir kapandı ve ilk kez kendime birşeyler almaya başladım :)



Üstümden büyük bir yük kalktı sonunda. Rahatladım ve uzun zamandır almak istediğim şeylere odaklandım. İlk işim zarar görmüş bisikletimi tamir ettirmek ve fotoğraf makineme bir lens almak oldu. Yeni oyuncaklar almak bana yeni heyecanlar katıyor. Hayallerime ulaştıkça mutlu oluyorum...




Şimdi tek yapmam gereken Aralık ayının sonuna kadar kendimi geçindirmek, bol bol okumak, araştırmak ve öğrenmek. Sayılı zamanın çabuk geçeceğini biliyorum. Hikayenin sonlarına yaklaşıyoruz dostlarım. Umarım güzel bir son ile bitirip yeniden aranıza katılacağım. Hepinizi ayrı ayrı çok özledim. Beni seven sevmeyen herkese selam olsun...