Hatırlamak istemediğim bir ay geçirdim. O yüzden bu sessizliğim. Bu günleri yeniden hatırlamak istemiyorum. Geçsin gitsin unutulsun istiyorum.
İnsanların hayatında bazen böyle dönemler oluyor. Hani şu en ufak ayrıntısına kadar herşeyin çok kötü gittiği zamanlar. Önce moralini alt üst eden derin bir olay ile başlıyor herşey, ondan sonra bu ruh halinden çıkayım diye bir umutla güzel birşeyler olmasını beklerken en ufak detaylarda bile kaybettiğini fark ettikçe daha da kötüye gidiyorsun... Tüm yaşama sevincin elinden kayıp gidiyor, hiç birşey yapmak istemiyorsun, içine kapanıyorsun...
Aslında bu dönem benim için henüz bitmiş değil ama ömür boyu böyle suskunda kalamam. Beni takip eden, merak eden dostlarım var, hiç yoksa bu günlüğe olan bir sorumluluğum var. Ancak yine de o günlerden bahsetmeyeceğim. Burada genel olarak güzel hatırlarım toplansın istiyorum... Onları hatırlamak istiyorum.
Yine yazacağım elbet. Hikayenin sonuna yaklaşırken buraların boş kalmasını istemiyorum. Ancak ne zaman yazarım... bilmiyorum...
21 Eylül 2009 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
5 yorum:
selam kıvırcık kardeş, Hayatımda ilk kez tek basıma bir yolculuğa cıkacağım ve direk ucusla NY a geliyorum. Cok da param yok tum paramı ucak biletine verdim nerdeyse :) senin burda benim gibi seyahat edenlere yopl ostereceğin bir şeyler var mı? Havallanından gidilecek yerlere nasıl ulaşılır, en ucuz malzemeler nerden alınır vs gibi. mail adresim tergat53@gmail.com
1 ay insan omrune baktigimizda saniye kadar kisa bi zaman..ve kotu olaylari unutmaya meyillidir hafizamiz..hep guzeli hatirlariz..sen buraya yazmaktan hic bi zaman vazgecme ,okuyanlarin,merak edenlerin var dogrusun..siyahin icindeki kucucuk beyaz nokta degilmi ,yasama sevincimizi surduren..en iyi ilac zaman degilmi..sana ilac gibigelecek nice guzel aylar diliyorum bu maceranda..her sey umarim cok guzel olur Ali bey :)
yeni hikayelerini bekliyoruz ozellikle su gecenin 4 unde times squareden ozgurluge yapilan yolcugu kivircik 2 :))
Selam ben tuna benim deküçük bir hikayem var :)
JFK ye indiğimde otobüs aradım manhattan a gideceğim ordan da trenle baltimore'a. Neyse indim alt kata otobüs bekliyorum geldi bir çin malı otobüs ve çinli söförü, zenci biletçi yanastı "nereye" dedi. bence Penn'e gideceğimi soyledim. Tamam dedi "15 dolar ve bileti kıçımdan aalbilirsin" ve arkasını sondu. İlk once şaşırdım.. Sonra kıç cebinden bir kağıt çıktı.. Küçük bilet basan bir printerdan cıkan bileti aldım sırıtarak" bana "korkma kokmaz" dedi. Manhattana yol aldık. Madison SG a gitmem gerek çinli beni otobüs garajına getirdi."az biraz yürüyeceksin" dedi. Hayvan nerdeyse 20-25 dakika yürüdüm bavullarla.."yemez"dedim burdan uzak.."burası son durak"dedi. Bavullarımı verip bana elini uzattı"tips" bende "no tips" dedim.. taksi parası yapacağım. arkamdan çince soyleniyordu :), ve herkes gülüyordu..Trende ise zenci 100 kiloluk bir bayan bana biletimi vermemi soyledi. verdim. İmzala dedi. nereyi dedim. Ne demek nereyi aha burayı dedi. Ben de gayri ihtiyari ingilizce ilk kez biniyorum yerine ilk kez yapıyorum dedim. "çok heyecanlıdır" dedi. Dikkat et sonra hoşuna gitmesin ben cok çekiciyimdir beni elleyen bırakamaz dedi. 4-5 kişi vardı gülüştük :), sen uyu tatlım ben seni balti de uyandıracağım dedi :)) çok hoşuma gitmişti. 21 inde kuzenime gideceğim goruselim de dedi :) bende o kadar kalacağımı sanmıyorum dedim :)) yalnız yolculuğun bu kadar eğlenceli olacağını bilmezdim valla..
Haha bu hikaye cok guzelmis. Tipik new york iste sorunlar sehri :)
Yorum Gönder