20 Mayıs 2009 Çarşamba

Çığlık çığlığa Times turu :)

Akşam seansındayız. Şovlar henüz dağılmış ve bizler deli gibi müşteri kovalıyoruz. Elbette polisler başımıza bela, göz açtırmıyorlar. Şehirde bisiklet sayısı iyice artmış artık konvoy halinde gider vaziyetteyiz. Elbette boş pedicabler konvoyu :)

Şovlardan çıkanların dağılması ile birlite gece seansı bitiyor elbette. Şu sıralar kimse times da vakit harcamıyor. Şov müşterisi zaten şovundan sonra bir şekilde oteline gidip dinlenmeye çekiliyor.

Şovdan 1 müşteri alabilmiştim Times da son dakikalarımı harcıyordum artık. Broadway den aşağı doğru sallanırken ve her gözüme kestirdiğime yanaşıp binmeye teşvik ederken son denememin sonuç verdiğini görüyorum.



Teredütte kalan kadın belli ki hiç bir yere gitmecek olsa bile bu değişik icadı demek istiyor :) Nereye gitmek istersiniz diye sorduğumda aldığım yanıt "bilmiyoruz" oldu çünkü. Hemen bir Times Square turu önerdim ve fiyatını söyledim. Kadın bir çocuklara birde kocasına baktı onay alabilmek için ve sordu: " Hepimizi nasıl alacaksın bu şeyin üstüne?"

Hemen bir Broadway paketi yaptık tabi :) Usül, yordam belli. Koca kıçlar alta ufaklar üste :D. Pasta misali... :)

Elbette pedicab deki ilk deneyimleri. Çocuklar daha ilk pedal atışımdan itibaren kıkırdamalara ve bağrışmalara başladı :) Dedim içimden normaldir tabi daha yeni başladık. Ancak ilerleyen dakikalarda öyle olmadığını anladım :). Her köşe dönüşümde veya bir arabanın arasından geçtiğimde Broadway inliyordu resmen. Ufaklıklar çığlığı basıyor ardından da gülmeye başlıyorlardı. Elbette herkes gene bize bakıyor :)

Hay Allah'ım ya dedim ne var bunda bu kadar çığlık atılacak. Üstüne birde daha hızlı, daha hızlı diyorlar. Elbette onlara uyacak değilim. Diğerleri gibi bu akıma kapılıp ondan sonra çocukları broadway asfaltına hatıra olarak iki seksen yaymak istemiyorum :D.

Valla acayip gürültülü bir Times turu oldu :). Başladığımız noktaya geldiğimizde çocuklar hala daha hızlı demeye devam ediyordu. Dedim "bitti bitti hadi yallah" :)

Yine de güzel bir turdu ve bu aile fotoğraf makinemin hafızasında yer edinmeyi hak ediyordu :)

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Süperr süperr yine komik bir macera okurken yaşıyorus sanki ellerine sağlık....